Εκατοντάδες ιθαγενείς του Μπαγκλαντές, που εργάζονται σε κλωστοϋφαντουργικά εργοστάσια στο Sant'Antimo κοντά στη Νάπολη, απαιτούν να λαμβάνουν καθεστώς σκλάβων, πιστεύοντας ότι μόνο με αυτόν τον τρόπο θα μπορούν να εγκαταλείψουν τον εργοδότη. Σύμφωνα με αυτούς, οι ιδιοκτήτες εργοστασίων αναγκάζουν τους υφισταμένους τους να εργάζονται για σχεδόν ολόκληρη την ημέρα, ενώ τους πληρώνουν όχι περισσότερο από 250 ευρώ το μήνα.
Οι μετανάστες, πολλοί από τους οποίους είναι παράνομα στην Ιταλία, ισχυρίζονται ότι οι εργοδότες πήραν τα διαβατήριά τους από αυτούς, υποχρεώνοντάς τους να εργάζονται 12 ώρες την ημέρα, επτά ημέρες την εβδομάδα. Οι κάτοικοι του Μπαγκλαντές έχουν ήδη στραφεί για βοήθεια στην ένωση των 3 Φεβρουαρίου, η οποία προστατεύει τα δικαιώματα των μεταναστών στην Ιταλία. Εκπρόσωποι της οργάνωσης δήλωσαν στους δημοσιογράφους ότι είχαν ήδη υποβάλει αίτηση για αναγνώριση των εργατών εργοστασίων της Sant'Antimo ως σκλάβοι.
Η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας (ΔΟΕ) ορίζει τη δουλεία ως "κάθε είδους εργασία ή υπηρεσία της οποίας η απόδοση επιβάλλεται εναντίον της θέλησης των εργαζομένων μέσω απειλών ή τιμωριών".
Η ΔΟΕ δήλωσε προηγουμένως ότι ο ορισμός αυτός εμπίπτει πάνω από 20 εκατομμύρια υπαλλήλους διαφορετικούς τομείς δραστηριοτήτων και υπηρεσιών.
Σύμφωνα με τη δημοσίευση της Corriere della Sera, τον Οκτώβριο του 2013 μια εγκύκλιος από το Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Πολιτικής ανέφερε ότι δεν αναμένεται στο εγγύς μέλλον η κατανομή νέων ποσοστώσεων για την ξένη εργασία στην αγορά εργασίας. Τα τελευταία πέντε χρόνια, κατά τη διάρκεια των οποίων η Ιταλία έπεσε σε οικονομική κρίση, ο αριθμός των ανέργων μεταναστών στη χώρα αυξήθηκε κατά 220 χιλιάδες και ανήλθε σε 383 χιλιάδες αλλοδαπούς, που ισοδυναμεί με το 14% του συνολικού αριθμού των ανέργων.
Παρά την επισφαλή κατάσταση στην Ιταλία, ο αριθμός των αλλοδαπών εργαζομένων που απασχολούνται με τακτικές συμβάσεις αυξήθηκε σε 2,3 εκατομμύρια (το 2008 ο αριθμός τους ήταν 1,75 εκατομμύρια εργαζόμενοι).
Όσον αφορά τους γενικούς δείκτες για την ΕΕ, το ποσοστό ανεργίας των μεταναστών πέρυσι ανήλθε σε ποσοστό μεγαλύτερο του 17% (υπερέβη τον ίδιο δείκτη μεταξύ των Ιταλών). Αφού έπεσε η χώρα σε κρίση, δεν έχασαν τη δουλειά τους όλοι οι αλλοδαποί. Οι πιο τυχεροί ήταν οι εργαζόμενοι στον τομέα των οικιακών υπηρεσιών, ενώ οι πρώην υπάλληλοι του βιομηχανικού τομέα παρέμειναν χωρίς σταθερή πηγή εισοδήματος.
Σήμερα, πάνω από το 9% των ιδιωτικών επιχειρήσεων της Ιταλίας προέρχονται από τρίτες χώρες. Παρά το γεγονός ότι ο αριθμός των εταιρειών αυτών αυξάνεται, οι περισσότεροι από αυτούς παραμένουν συγκεντρωμένοι σε ορισμένους τομείς δραστηριότητας και, ειδικότερα, αυτό ισχύει για τους αλλοδαπούς. Σύμφωνα με την Corriere della Sera, το 2012, σχεδόν το ήμισυ των αλλοδαπών εργαζομένων πραγματοποίησε εργασίες που δεν πληρούσαν τα υψηλά προσόντα τους.
Ο μέσος μισθός των μεταναστών από άλλες χώρες που ζούσαν στην Ιταλία ανήλθε σε 330 ευρώ λιγότερο από τους μισθούς Ιταλών (968 ευρώ έναντι 1304 ευρώ), παρά το γεγονός ότι πριν από την κρίση η διαφορά αυτή ήταν μόνο 226 ευρώ.
Παραδόξως, η Corriere delle Sera ανακάλυψε ότι το 2012 ήταν σχετικά εύκολο για τους μετανάστες να υπογράψουν σύμβαση σε συνεχή βάση, σε αντίθεση με τους Ιταλούς (39% έναντι 17).
