Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε το ιταλικό δίκαιο ως βάση για ένα σχέδιο για τη μείωση της χρήσης πλαστικών σακουλών από τα κράτη μέλη της ΕΕ.
Τα καλά νέα προήλθαν από το Στρασβούργο. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για το Περιβάλλον έχει γράψει με άσπρο και μαύρο τρόπο τους στόχους του προγράμματος για τη μείωση της χρήσης πλαστικών σακουλών και Το παράδειγμα της Ιταλίας αναγνωρίστηκε ως υποδειγματικό.
Σε σύγκριση με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο που διαπιστώθηκε το 2010, ο αριθμός των πλαστικών σακουλών στην Ευρώπη θα πρέπει να μειωθεί κατά 50% εντός τριών ετών από την έναρξη ισχύος της νέας οδηγίας και κατά 80% σε μια πενταετία.
Οι δραστηριότητες της ιταλικής κυβέρνησης σε παρόμοια κατάσταση αναγνωρίζονται ως κάτι περισσότερο από επιτυχές και άξια απομίμησης.
Πράγματι, η χρήση πλαστικών σακουλών στην Ιταλία μειώθηκε κατά 50% σε τρία χρόνια: από 180.000 τόνους το 2010 σε 90.000 τόνους το 2013.
Αν υπολογίσουμε αυτόν τον δείκτη ανά άτομο, τότε οι Ιταλοί χρησιμοποιούν κατά μέσον όρο 181 σάκους μιας χρήσης ετησίως (παρεμπιπτόντως, το 2010 υπήρχαν 300 από τις υψηλότερες τιμές στην Ευρώπη, τότε το 25% όλων των πλαστικών σακουλών που πωλούνται στην Ευρώπη ήταν στην Ιταλία ) Ταυτόχρονα, ο μέσος Ευρωπαίος αγοράζει 198 πλαστικές σακούλες ετησίως, ένας Πολωνός ή Πορτογάλος - μέχρι και 466, αλλά μόνο 4 Dane.
Στο επίπεδο της μαζικής διανομής, η χρήση πλαστικών σακουλών στην Ιταλία μειώθηκε κατά το ήμισυ, οι ετήσιες εκπομπές CO2 μειώθηκαν κατά ένα τρίτο και η μείωση του κόστους διάθεσης έσωσε περίπου 5 δισεκατομμύρια ευρώ.
Από το 2011, το πολυαιθυλένιο έχει απαγορευτεί στη χώρα, επιτρέπονται μόνο βιοδιασπώμενα και οικολογικά συμβατά πακέτα.
Ο Francesco Ferrante, αντιπρόεδρος της λέσχης του Κιότο και συντάκτης της τροπολογίας στο ιταλικό νομοσχέδιο που εισήγαγε απαγόρευση χρήσης πολυαιθυλενίου τον Ιανουάριο του 2011, σχολιάζει: «Η πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής αφήνει τις συμμετέχουσες χώρες ελεύθερες να επιλέξουν μέτρα για τη μείωση της χρήσης πλαστικών σακουλών και συναφών διαδικασιών αλλαγές στην αγορά: Στο σημερινό στάδιο ανάπτυξης, δεν υπάρχει πλέον λόγος να μην γίνονται δεκτές τέτοιες κυρώσεις. Εκείνοι που αντιτίθενται στην απόρριψη του πολυαιθυλενίου δεν συμμορφώνονται με τα ευρωπαϊκά πρότυπα για βιώσιμη περιβαλλοντική ανάπτυξη".
